Uitdeeldag! Het is feest.

Het is dinsdag en dus uitdeeldag. Vandaag worden de gekochte schriften, pennen en potloden uitgedeeld. Amos heeft me naar de school gebracht.

Samen met Irene en een aantal andere onderwijzeressen hebben we per klas alles klaargezet. Dus de pakketten waren snel over de klassen verdeeld.

Daarna hoefde ik alleen maar foto's te maken in de klassen. Er ging constant een golf van geluid door de school. De boel is dus goed op de kop gezet. In de pauze leek ik wel de rattenvanger van Hamelen. Constant was er een stroom kinderen om me heen. Ze kregen er geen genoeg van!

Daarna zijn er foto's gemaakt van de kinderen, die degene die de groep hebben verlaten vervangen.

Dat was ook nog een gedoe. Dat komt omdat de plaatsen beperkt zijn en we helaas mensen hebben moeten teleurstellen. Maar meer dan het aantal kinderen die we hebben kunnen we in een korte periode van bezoek niet aan.

En we moeten nog een aantal sponsoren vinden voor degene die al in het programma zitten.

Het was een heel erg drukke dag maar wel erg leuk.

Op de foto lijkt heel rustig, maar op het Engelse en Franse gedeelte zitten minstens 1000 kinderen.

Afspraak in Batibo

Vroeg opgestaan geblazen, want om 09:00 was onze eerste afspraak in Batibo. Eerst moesten we nog iemand ophalen in Guzang. Helaas had ons vervoer een lekke band, dus het werd een uurtje later.

Eenmaal gearriveerd in Batibo zijn we direct naar het ziekenhuis gegaan om in het laboratorium te kijken met speciaal aandacht voor de cell counter. Het lab zag er netjes uit. Ze werkten met handschoenen aan, er waren ( handgeschreven ) protocollen en goed uitziende apparatuur.

Helaas stond de cell counter uit, want deze gaf verschillende foutmeldingen. Aangezien ik mijn werkzaamheden op het lab ongeveer 9 jaar geleden beëindigde, had ik niet gelijk de oplossing. Wel heb ik foto's gemaakt van meldingen en deze gemaild naar iemand, die er wel verstand van heeft. Hopelijk krijg ik nog op tijd antwoord en kan ik er wat aandoen.

Samen met meneer Fon weer richting Bamenda. Onderweg werd hij regelmatig aangehouden en werd er over allerlei zaken zijn advies gevraagd. Iedere keer '5' minuten, maar vaker dichter bij een half uur. Maar dat hoort erbij als je met Mr. Fon op stap gaat.

Eenmaal weer terug uit Batibo naar de kliniek van Dr. Okwen en Dr. Tebit voor consult. Ook hier later over.

Bezoek aan Guzang

Deze dag staat Guzang op het programma. En uiteraard kijken we daar naar uit.

Om 8 uur vertrekken is best vroeg, maar wel nodig vanwege de drukte op de wegen.

De eerste stop is na eer uur rijden bij Sylvia op de weg naar Nigeria.

We hebben haar en haar man leren kennen, toen zij in het weeshuis werkten.
Nu hebben ze een boerderijtje en verkopen hun producten in een kraampje aan de weg.

Ze is nu zwanger van het vierde kind. Het zou zo wel eens kunnen zijn, dat er volgend jaar om deze tijd een kleine Jaap of Joke rondkruipt!!!

Er is een mooiere foto, maar ik kan ze nu even niet laden vanuit mijn fototoestel.

Nu door richting Guzang. Daar aangekomen eerst naar de compound waar Kobe woont. Hij is een aantal jaren geleden geopereerd aan zijn beentjes en we bezoeken hem ieder jaar. Zoals altijd werden we allerhartelijkst ontvangen. Helaas is opa vorig jaar overleden. Kobe was op school, maar zijn vader heeft hem snel opgehaald. 

Gonnie heeft ook de andere kinderen bekeken in de compound. Van deze kinderen is ook al geopereerd, voor 2 andere heeft ze consulten geregeld in Sadjocah. Dat zien we volgend jaar wel weer.

Door naar de volgende afspraak. De lagere school. Deze is gelegen tegenover het huis van Mr. Fon in Guzang. Vandaag hadden ze sportdag en in rode sportkleding kwamen de kleinste al aangehold.

Ze zongen ons vrolijk en niet verlegen toe. Heel leuk en aandoenlijk. 

Daarna volgden de grotere kinderen. Nadat we ons pakket schriften en pennen hadden afgegeven werden we verrast met een aantal zelfgemaakte bezems. Kunnen we ook in Nederland gebruiken!

Nu dan toch eindelijk door naar het Health centre, ons hoofddoel van vandaag.

Toen we aankwamen stonden er al een paar mensen op de uitkijk en voor we waren uitgestapt groepten ze al om de auto's heen. Fijn om er weer te zijn!

We werden binnen gevraagd en maakten kennis met de nieuwe dokter Ajabmo, Henry.

Hij werkt in het hele gebied in verschillende health centra. Na een rondje toespraken en een rondje health centre eerst wat gedronken. Daarna naar de grote zaal. Daar zaten minimaal 100 moeders en kinderen op ons te wachten. Ook hier weer gloedvolle toespraken. Dat komt wel goed in Guzang!!

Dinie maakte tijdens haar toespraak wel een grapje over de klok die stilstond. Daar moet nog even een nieuwe batterij in. Kleinigheidje hou je altijd.

Daarna heb ik een gesprek gehad met de lab technicion, Tenye, Maceline.

Dit over de aanvraag van een cellcounter. Hier moet goed over worden nagedacht, maar misschien zijn er andere mogelijkheden.

Op de terugweg naar Bamenda nog langs oud hoofdzuster Mary, die nu een soort van drogisterij runt.

In hevige stortbuien terug naar Bamenda.

Derde groep- nog meer foto's

Vandaag samen met Dinie eerst naar Pro Fam geweest. The Family Protection Netwerk ofwel family planning. Dit is een onderdeel van ACMS, het gezondheidsprogramma van de regering. Zij hebben ook een afdeling die voorlichting geeft op scholen over voorbehoedsmiddelen. Dat is niet overbodig!! Er zijn veel tienerzwangerschappen en dat levert ook problemen op.

Daarna naar de school voor de derde groep. Vandaag samen met Mr. Tanyi en Dinie. Ook nu weer een drukte van belang. Jaap had weer voldoende foto's te maken.

Dit werd gevolgd door de verkiezingen voor de Gofua Foundation Board Members in Bamenda. Deze board is nodig om de werkzaamheden voor onze stichting van de headmaster te verdelen onder meerdere mensen. Daar wordt tevens meer transparantie mee gecreëerd. En dat is wat iedereen wilt.

De kandidaten werden door de caretakers genomineerd.
Daarna werd er gestemd.

Er zijn 7 leden gekozen en geïnstalleerd. Volgende week dinsdag is de eerste board meeting. Fijn, dan kunnen we die ook nog meemaken.

Tweede groep- tijd voor foto's

Na het ontbijt samen met Dinie en Mr. Tanyi naar de markt. Eerst maar weer geld wisselen. De eigenaar van de shed was niet aanwezig, maar wel zijn vervanger. Hij bood een lagere koers, maar daar hebben we geen genoegen mee genomen. Na enig onderhandelen kregen we dezelfde koers als maandag. Dat scheelt toch weer!

Daarna op zoek naar schriften en pennen. Eerst wat rondgevraagd, maar waar we afgelopen zaterdag al voor Guzang spullen hadden gekocht bleek de goedkoopste.

Dit keer hadden we een nog grotere hoeveelheid nodig en aangezien Mr. Tanyi ook een goed onderhandelaar is lieten we dat aan hem over. 

Met resultaat!!  Na anderhalf uur onderhandelen werd de koop gesloten en konden de schriften, potloden, pennen en andere spullen worden ingepakt. Alles werk keurig op een karretje naar een taxi gebracht. Dit eerst even terug gebracht naar het Baptist centre. Het uitdelen van deze spullen gebeurt volgende week.

Daarna weer terug naar de school. 

Daar stond het eerste probleem al op ons te wachten. Daar wil ik echter later een verhaal over schrijven.

Er waren dit keer gelukkig veel caretakers gekomen. Dit keer bijna 50 kinderen gefotografeerd,

Geen slecht resultaat dus. Maar ook dit keer dreigde het te gaan regenen, zodat we de groepsfoto's later zullen maken.

Hoe een appel verandert in een pen.

De dinsdag is rustig begonnen met een bezoek van de heren Fon en Tanyi.

Samen met hen hebben we het programma doorgenomen.
Stiekemweg is het steeds voller aan het worden.

Van onze sponsors Bart en John hadden we in Dordrecht geld gekregen om wat te doen voor de hele school. Het leek ons een goed idee om een kraampje met appels te laten komen, zodat alle kinderen een appel zouden krijgen. Dus 's middags met Dinie en Mr. Tanyi naar de food market en daar een jongeman genaamd Kelvin gecharterd om ons daarmee te helpen. 

Na een tijdje onderhandelen kwamen we uit op een prijs. Kelvin zou zorgen dat de appels donderdag op tijd bij de school zouden zijn. Wij weer terug naar het Baptist centre en net toen we aan een verdiende kop koffie zaten, kwamen een verhitte Henry en Irene binnen vallen.

Of we al appels hadden gekocht. Toen we dat trots beaamden en ook zeiden dat we een goede prijs hadden bedongen, sloeg de paniek bij hen verder toe.

Wat was het probleem?? Ze hadden in de staf over ons plan gesproken en deze waren bang, dat indien 1 van de kinderen ziek zou worden, zij de schuld zouden krijgen en de naam van de school door het slijk zou worden gehaald.

Wat nu gedaan?? Eerst maar naar Mr. Tanyi gebeld. Hij heeft het opgelost door naar Kelvin te bellen en de situatie uit te leggen. Gelukkig was de afspraak alleen mondeling gedaan en had ook Kelvine nog geen kosten gemaakt.

Toen iedereen was gerustgesteld zeiden ze dat ze liever pennen, potloden en schriften kregen.

Dat is mogelijk en regelen we morgen.

Eerste groep kinderen- school bezoek

Na een ontbijt met pancakes voor het eerst deze reis naar de markt op Commercial Avenue.

We hebben op ons gemak rondgekeken en alvast wat spulletjes gekocht voor onze kleinkinderen.

Ook wat schriften op verzoek van Mr Fon, voor de school in Guzang.

Daarna geld gewisseld bij de shed waar we dat altijd doen.

Er zat wel politie binnen, maar business is business. De politie werd weggewuifd en wij werden binnengehaald voor de wisseltransaktie.

Nog een sapje en een soepje bij het Prescafe en op weg voor ons eerste bezoek aan de school.

Aangezien we het nieuwe gebouw nog niet in gebruik hadden gezien kregen we eerst een rondleiding.

Het is een enorm grote school geworden met een nursery en een Engels en Frans gedeelte. Bij-elkaar gaat het over zeker 1200 leerlingen. Dus dat is enorm.

De school is stevig en functioneel gebouw. Nu maar hopen dat ze er lang plezier van hebben.

We hebben in de diverse klassen de onderwijzers en onderwijzeressen begroet en ook de kinderen reageerden enthousiast. Maar waarschijnlijk vinden ze elk verzetje prima. Ze hebben in ieder geval hard voor ons gezongen.

Daarna hebben we een groot deel van de eerste groep gefotografeerd. Nog niet allemaal, maar hopelijk zijn ze er woensdag of donderdag.

Nadat we het laatste kind op de foto hadden gezet gingen de hemelsluizen open. Een groepsfoto moet dus even wachten.